PostImageBlock
/endPostImageBlock

چو زين بگذرى مردم آمد پديد

شد اين بندها را سراسر كليد

سرش راست بر شد چو سرو بلند

بگفتار خوب و خرد كار بند

پذيرنده هوش و راى و خرد

مر او را دد و دام فرمان برد

ز راه خرد بنگرى اندكى

كه مردم بمعنى چه باشد يكى‏

مگر مردمى خيره خوانى همى

جز اين را نشانى ندانى همى‏

ترا از دو گيتى برآورده‏اند

بچندين ميانچى بپرورده‏اند

نخستين فطرت پسين شمار

توئى خويشتن را ببازى مدار

شنيدم ز دانا دگرگونه زين

چه دانيم راز جهان آفرين‏

نگه كن سرانجام خود را ببين

چو كارى بيابى ازين به گزين‏

برنج اندر آرى تنت را رواست

كه خود رنج بردن بدانش سزاست‏

چو خواهى كه يابى ز هر بد رها

سر اندر نيارى بدام بلا

نگه كن بدين گنبد تيز گرد

كه درمان ازويست و زويست درد

نه گشت زمانه بفرسايدش

نه آن رنج و تيمار بگزايدش‏

نه از جنبش آرام گيرد همى

نه چون ما تباهى پذيرد همى

از و دان فزونى از و هم شمار

بد و نيك نزديك او آشكار

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: